ою

I. 1. Изрәү, йокымсырау; йоклау хәленә җитү 2. Тып-тын булу, бөтенләй хәрәкәтсез калу. күч. Йомылып яшәү, акыл эшчәнлеге күрсәтмәү тур. 3. Берәр нәрсәгә бирелеп, үз-үзеңне оныту; онытылу 4. Сиземлекне югалту, хәрәкәтсезләнү куллар ою 5. Намазда имамга, муллага иярү тур.. II. ОЮ – Әчеп яки башка төрле реакцияләр аркасында куеру, оешу; куерык, койка сыман хәлгә килү (сыеклык тур.)